මා හට අවසාන වශයෙන් පූර්විකාව තුල ගෙන ආ යුතු දෙයක් ඇත.
අප්පමාදෝ අමතපදං
පමාදෝ මච්චුනෝපදං
අප්පමත්තා න මීයන්ති
යේ පමත්තා යථාමතා
සිහිබුද්ධිය ඇතිව ජීවත්වීම නම් වූ නොපමා බව නිවනට මඟයි. සිහිබුද්ධියක් නොමැතිව අවිද්යාව නිසා කුසල පිරිහීම සසර දුකට මඟයි. නොපමා වූ අය සසර දුකට නොපැමිණේ. හෙවත් නොමැරෙත්, පමාවුවෝ ජීවත්ව සිටියත් ඔවුන් මළවුන් වැනිය.
කෙසේ වෙතත් අද මා තෝරාගත් මේ අපූරු හරවත් ගීතයේ මූලික පදනම සපයන්නේ තම වයෝවෘද බිරිඳ දෙස බලා තැවෙන මහළු මිනිසෙකුගේ සංවේදී සිතුවිලි සමුදායක්ය.
දමා යන්නට නොහැකි මිහිමත
එකම සම්පත ඔබම පමණයි...
මිදී යන්නට නොහැකි මේ ලොව
එකම බැඳුමද ඔබම පමණයි...
ඔවුන් මහළු වියට පා තබා අවසන්ය, තව නොබෝ දිනකින් ඔහුව හෝ ඇයව මාරයා විසින් කැඳවා ගෙන යනු ඇත. එය ඔවුන් දෙදෙනාගෙන් ප්රථමයෙන් කවුරුන්ද යන වග කිව නොහැකි වුවත් මේ වයසක මහළු මිනිසා හට තම වයෝවෘද බිරිඳව තනි කර හැර දමා යාම අසීරුය. ඔහුගේ චිත්තවේගයන්ගේ කම්පනය මේ තුල මනාවට මතු කරයි.
බැදී දුක සැප දෙකෙහි නිතියෙන්
හදේ තනි නොතනියට වැඩ වුන්
ලබැදි සිත් මල් පරව යනවිට
පසක් වෙයි අනියත ලොවේ
ජීවිතය යනු සිහිනයක් මය සසර මඟ දකිනා...
ඔවුන් මේ ලබා නිමා නිමාකරන්නට සැරසෙන ජීවන භවය තුල මුනගැසුනු බැඳීම් බොහෝමයකි. දෙමවුපියන්, නෑදෑ හිතවතුන්, සහෝදර සහෝදරියන් ආදී ඔවුන් සමඟ ජීවන ගමන පුරා එකට එක්ව සිටි බොහෝ දෙනා එකිනෙකා බැගින් තම තමන්ගේ ජීවන ගමනද නිම කරන්නට ඇත. එ දෙස බලා සිටින මේ මහළු මිනිසා ජීවන භවය තුල ඇති බැරෑරුම් කම හා භයානක කම තේරුම් ගන්නට උත්සාහ දරයි.
බැදුනු සෙනෙහස නොවන නිම් හිම්
ඇතද පන නල සමඟ රැකෙමින්
අපේ අත්වැල ලිහී ගිලිහෙන
මොහොත එයි කවදාක හෝ
යායුතුය ඒ නියත නික්මන සියළු බැමි සිදිනා...
තමන් පෙමින් බැඳි තම මහළු වයෝවෘද බිරිඳ පිලිබඳ ඔහු නැවත සිතන්නට වෙයි. ඔවුන් දෙදෙනාද එකට එක්ව ගමන් කල මේ ජීවන ගමන තව නොබෝ දිනකින් අහවර වනු ඇත. ඔහු හා ඇය තනි තනිව ඒ ගමන සඳහා සියළු බැඳීම් බිඳ දා නික්ම යා යුතුව තිබෙයි. ඒ පිලිබඳව මේ මහළු මිනිසා පසක් කරගෙන සිටී. සැබැවින්ම සසර දුක මෙතෙකැයි කියා නිම කරන්නට අපට නොහැකිය. සියළු දේ අනියතය. නියතය වන්නේ අනිත්යම පමණි.
කෙසේ වෙතත් මේ වටිනා ගීතයේ පද වැල් ගෙතුම කුලරත්න ආරියවංශ මහතාගේ අතිනි. සංගීතයේ අනුග්රහය රෝහණ වීරසිංහ මහතාගෙනි. මියුරු හඬ සෝමතිලක ජයමහ ශූරීන්ගෙනි.
ගීතය වෙත.
https://www.youtube.com/watch?v=SS35A5RkCXQ